COLUMN: Zwijgende meerderheid

maandag 1 februari 2016

‘Ik kijk nooit naar het nieuws, sterker nog: ik negeer alle media.’ Dit was een van de meest gehoorde zinnen tijdens de minor ‘Islam en samenleving’, die ik de afgelopen vijf maanden heb gevolgd. Het merendeel van de medestudenten was zelf islamitisch en geen fan te noemen van de media. Reden: ‘Ze geven nooit een goede weerspiegeling van de werkelijkheid en als moslim beleef ik daar de nadelen van.’

Ik voelde mij aangevallen toen er werd gesproken over ‘de media’. Ik schrok ervan dat de groep dacht dat alle nieuwsbronnen vol zaten met leugens. In het begin sprong ik vaak genoeg in de verdediging en vertelde ik hoe alle journalisten juist proberen de waarheid naar boven te halen en eerlijkheid bij hen voorop staat. Terwijl sommige klasgenoten een beetje kalmeerden, bleef de onrust bestaan. ‘Nog steeds zorgen de meeste berichten ervoor dat mensen denken dat ik een terrorist ben. Daarnaast kom ik nooit aan het woord.’

Na een tijdje zag ik in wat hen vooral dwarszat. Zij verwachten, net zoals de meeste mensen, dat het nieuws direct een afspiegeling is van het dagelijkse leven, terwijl het vaak juist gaat om datgene wat afwijkt van het normale. Daarnaast is er in veel van de gevallen van de berichtgeving een tekort aan duiding. Het Achtuurjournaal opent regelmatig met een item, dat gaat over een aanslag die is gepleegd door ISIS. De makers van het journaal proberen in het korte tijdbestek, dat ze vrijmaken zoveel mogelijk informatie te proppen, maar alsnog blijf je vaak met veel vragen achter. Niet iedereen ziet hierna in dat hoewel de gruweldaden door deze groeperingen worden gedaan in de naam van dezelfde god van alle moslims, het niet betekent dat elke moslim aan het bombarderen slaat.

Hoe meer ik het medialandschap vanuit andere ogen probeerde te bekijken, des te naïever ik mijn reactie in het begin vond. Ja, er zijn ontzettend goede journalisten die inhoudelijk sterke artikelen schrijven. En ja, er zijn genoeg plekken waar je duiding kan vinden over de huidige stand van zaken. Maar voor veel van deze artikelen en journalisten moet je goed zoeken.

Mijn minor over de islam heb ik inmiddels afgerond en ik zie in waarom niet iedereen altijd openstaat voor wat in de media verschijnt. Wie meer informatie wil, moet te hard zoeken en het totaalplaatje mist vaak het geluid van de meerderheid van de moslims. Een duidelijk gat waar ik graag invulling aan wil geven door zo goed mogelijk de ‘zwijgende meerderheid’ even hard te laten klinken als de schreeuwende uitzondering.

 

De NVJ biedt leden en/of bestuursleden van de NVJ een podium om hun visie op de journalistiek onder de aandacht te brengen of commentaar te leveren op actuele ontwikkelingen in de media. Zij doen dit op persoonlijke titel en vertolken niet noodzakelijkerwijs de standpunten van de vereniging.