Ilvy Njiokiktjien: ‘Met één foto een belangrijk verhaal vertellen’

Fotograaf voor o.a. NRC, The New York Times, UNICEF, Oxfam

Waarom hou je van dit vak?

‘Dat je met één foto een belangrijk verhaal kunt vertellen en daarmee heel veel mensen kunt bereiken. Het mooie aan mijn vak is dat je heel creatief moet omgaan met inhoud. Vertel je je verhaal door middel van storytelling? Of leent een verhaal zich beter voor een documentaire op televisie?

Ik heb gelukkig niet te klagen over aantallen opdrachten. De reden dat ik voor ngo’s ben gaan werken is niet ontstaan door geldgebrek, maar omdat het allemaal deuren opent om op plekken te komen die moeilijk toegankelijk zijn.’

Waarom is fotojournalistiek zo belangrijk?

‘Ik werk nu veel voor organisaties waar bij voorbaat de verhalen al een maatschappelijk belang hebben. Stichting Alzheimer Nederland bijvoorbeeld probeert aandacht te vragen voor een ziekte die niet zichtbaar is. Dat vind ik een hele mooie opdrachtgever en ik kan aan hun missie een klein beetje bijdragen. Op het verhaal over de Nederlandse Alzheimer-zorg dat in de New York Times werd gepubliceerd, kwamen honderden reacties binnen van mensen die zich afvroegen waarom die zorg niet in Amerika bestond. Ook de verhalen die ik heb gemaakt voor NRC en NYT over vluchtelingenstromen zijn voor mij de verhalen die ertoe doen.’

Hoe heb jij het vak zien veranderen?

‘In de twaalf jaar dat ik dit werk doe zijn de tarieven stil blijven staan. Ik zie vooral collega’s in de regio die veel last hebben van de lage tarieven. Dat kan niet, vooral niet met een vak dat toch al zoveel van je vergt. Wat ik ook lastig vind is dat uitgevers met vaste tarieven werken, terwijl sommige klussen gewoonweg gevaarlijker zijn of meer tijd kosten. Daarnaast hebben we als fotojournalisten een controlerende functie. Ik vind het een gevaarlijke ontwikkeling dat voor dat controleren en graven geen geld meer is, omdat de controlerende functie wegvalt.’

Waarom doe je mee aan de campagne ‘Journalistiek heeft een prijs’?

‘Het is aan de fotografen om nee te zeggen tegen de dramatisch lage tarieven. Ik vind dat we een vuist moeten maken en moeten zeggen dat we niet voor dit soort bedragen nog werken.’