Als het aan Sanoma ligt worden over de volle breedte rompredacties ingevoerd. Daarmee staan niet alleen titels bij Sanoma in de etalage, maar ook bladenmakers. Aldus NVJ-secretaris Yvonne Dankfort.
Een rompredactie bij een weekblad, een rompredactie bij een maandblad, het maakt de uitgever niet uit als het maar besparing oplevert. Natuurlijk is het doorvoeren van rompredacties al jarenlang aan de gang. Is daar iets op tegen? Nee, mits je rekening houdt met de bladformule. Bij maandbladen gericht op een specifiek onderwerp, zoals Vorsten, of bij vakbladen die zich op een specifieke doelgroep richten lukt dat goed. Maar voor weekbladen met een brede formule, zoals Margriet en Libelle, lijkt het mij op zijn zachtst gezegd een enorme uitdaging om het DNA van de bladen te behouden.
Freelancers moeten in de toekomst zorgen dat de ziel van de bladen overeind blijft. Gelijktijdig met de aankondiging dat je als redacteur wordt ontslagen, ontvang je het dringende verzoek om vooral te blijven freelancen. Graag hetzelfde werk leveren tegen zo laag mogelijke kosten. Is dit dan het nieuwe broodnodige verdienmodel wat uitgevers hebben ontwikkeld? Is dit de redding van print? Van tijdschriften? Als de bladenmakers genoeg hebben van de wijze waarop ze aan de kant zijn gezet en niet meer terugkomen, is het gedaan met het DNA van die bladen.
Opdrachten geven aan freelancers is prima, maar vergeet niet dat redacteuren, eindredacteuren en vormgevers op de redacties de ziel van het blad zijn.
Kan het dan wellicht met wat minder fte? Ja, maar uitgevers, laat adviesbureaus zoals Deloitte en EY niet bepalen hoe je een blad moet maken.