Feind hört mit..

woensdag 27 maart 2013

Een confronterend interview. Klinkt stevig, stoer, niet voor watjes. En anderzijds: meer vliegen met stroop dan met azijn. Maar goed, laat ik zin en onzin van het confronterend interview overlaten aan hen die het weten. Wat ìk denk te weten is dat confronterend optreden buiten het interview niet altijd tot mooie resultaten leidt: in een huwelijk, op het sportveld en op de werkvloer ontaardt de confrontatie nogal eens in een flinke ruzie. Want waar ligt de grens ligt tussen een stevig verschil van inzicht en een keiharde belediging?

Verschillen van inzicht mogen, maar “grovelijke belediging” van de werkgever is een reden voor ontslag, zelfs op staande voet. Daarbij moet dan wel rekening gehouden worden met de omstandigheden waarin er is gescholden en met de cultuur van het bedrijf. Op de bouwplaats kan méér, dan op de afdeling boekhouding en waar in 1931 een oprecht “Val dood!” goed was voor een keihard ontslag op staande voet, komt de werknemer anno nu wel met meer weg. Over de werknemer die zijn directeur bij herhaling ‘ouwehoer’ had genoemd, en het geregeld had gehad over ‘dat gezeik van je’, zei de kantonrechter al in 1976: “In het taalgebruik hier te lande valt in toenemende mate een voorkeur voor de vulgaire zegswijze te bespeuren en zelfs ‘toonaangevende lieden’ bedienen zich soms publiekelijk van een niet al te fraaie woordkeus.” De man mocht blijven.

In ander opzicht moet je wel degelijk voorzichtiger zijn met wat je zegt over baas en collega’s. Vroeger kon je in de kroeg toch vrijuit schelden op de baas, de klanten en de collega’s; diezelfde vrijheden kun je nu in de digitale kroeg van facebook of twitter beter laten. Het gebeurde onlangs een aantal keren: een medewerker van een Duits bedrijf had op zijn facebook-pagina zijn collega een “speckrolle” en “klugscheisser” genoemd. En een stewardess van de Russische vliegtuigmaatschappij Aeroflot postte (kennelijk met trots) een foto van zichzelf op facebook waarop zij achter de rug van de passagiers haar middelvinger opstak. Beiden ontslagen. En het beroep op vrijheid van meningsuiting en privacy van een Blokker-medewerker die zijn bedrijf op facebook als “hoerebedrijf” omschreef, ging niet op. De kantonrechter merkt op dat het begrip “vrienden” en dus het privé-karakter van facebook betrekkelijk is. Exit voor dit confronterend optreden.

Mag er dan niks? Jawel hoor: kritiek op de werkgever (on- of offline) met een zakelijke achtergrond mag best. Want dat is dan weer wel vrijheid van meningsuiting. En verder? Zacht zijn voor elkander.

27 maart 2013
Yvonne Berkeljon
Advocaat NVJ