Het dilemma. Of valt het allemaal wel mee?

Foto: Ruben Philipse

Voor mij is het geen partijgebonden regel, maar een journalistiek beginsel: Vertrouw politici nooit op beloften. Toegegeven, het is flauw voor de mooi-weer-belofte van Wilders te rade te gaan bij de buienradar maar het is een feit dat het sinds de zon-annoncering het dagen achtereen bijna onafgebroken flink heeft geregend. 

Deze column gaat over het-valt-allemaal-wel-mee-begrip alsook de factor overdrijven.  

Mijn maatschappelijk wantrouwen begon al op het Mendelcollege in Haarlem. Ik werd geschorst omdat ik als lid van de schoolkrantredactie medeverantwoordelijk was voor het afdrukken van de beroemde foto van het ´napalmmeisje´.  Een aangrijpende World Press foto van een huilende naakt wegrennend Vietnamees meisje, na een napalmbomaanval van de Amerikanen tijdens de Vietnamoorlog. Een beeld te schokkend voor de ziel van een middelbare scholier, zo vond de schoolleiding. Oorlogsbeelden waaraan wij nu meer dan gewend zijn. De oplage van de krant werd in beslag genomen en om mij te dwingen het daarmee eens te zijn, zei de conrector:”..Kees, wij hebben het beste met je voor…”. Nee, dus. Ik ging voor het ´verzetskruis´, het permanente tegengeluid en de schorsing. Waarmee ik al vroeg leerde wat persvrijheid was, en waarvoor ik de school nu nog dankbaar ben. 

Zo´n ´ruk naar rechts´ zoals de beoogde minister-president Dick Schoof, de winst van de PVV eerder dit jaar -in de rol van SG op Justitie - in De Groene typeerde, valt wel mee, zo begreep ik hem toen en zo begrijp ik hem ook nu.  

Die honderd miljoen bezuinigen op de NPO, is minder dan gevreesd. Dus het valt wel mee. Die BTW-verhoging moet nog door de Kamer, dus het valt misschien wel mee. Met de vuist in Brussel op tafel slaan, gaat niet lukken dus zo´n vaart loopt het niet. Extreem? Dat woord past hier toch niet?  

Kortom, we moeten niet steeds zo overdrijven. De zon gaat weliswaar niet elke dag schijnen, maar we zijn toch Nederland? Het kan altijd erger, en zo erg als elders is het hier bij ons zeker niet.  

Ik ben er niet gerust op. Sheila Sitalsing, columnist, waarschuwt steeds het abnormale niet normaal te gaan vinden. Maar wat is er dan abnormaal? Overdrijf je niet? 

Dat een voormalige chef van de geheime dienst is aangezocht voor het premierschap werd de headline in de Guardian. Het viel op. Maar juist iemand die gepokt en gemazeld is de boel in de gaten te houden, stelt juist extra gerust? 

Niet overdrijven, het is zoals het is, inslapen of extra alert zijn, waakzaam en niet alles geloven. Zie het dilemma.    

Dan maar een beetje overdrijven, als journalist. En er niet zonder meer vanuit gaan dat de politiek “het beste met ons voor heeft´´.