Jengelende kinderen, een bureaustoel die niet lekker zit, teruglopende opdrachten. Ik wil hier geen wedstrijdje starten over wie er het zwaarst zucht onder de coronacrisis: de freelancers zonder opdrachten, de collega’s die hun kind niet of slechts gedeeltelijk naar de noodopvang kunnen brengen. Toch wil ik even stilstaan bij een groep die het in mijn ogen wel écht zwaar te verduren heeft: onze collega’s in spé.
Studeren in coronatijd
donderdag 21 januari 2021
Studenten zijn vanwege de coronacrisis somberder, eenzamer, depressiever, angstiger. Praktisch elk medium berichtte erover in de afgelopen maanden. Alles wat studeren leuk maakt, is weggevallen: de nieuwe contacten op school, het sociale leven in een studentenstad, de bijbaantjes in de horeca.
Thuiswerken is een uitdaging, maar je studie vrijwel volledig vanuit huis volgen, moet helemaal zwaar zijn. Geen kinderen die je constant afleiden (en waar je tegelijkertijd ook veel vreugde uithaalt, gewoon omdat het je kinderen zijn), geen duizend-en-een Teamsvergaderingen per dag waar je knettergek van wordt (en waardoor je ook weet dat je waardevol en onmisbaar werk doet). Enkel jij en je laptop, op je studentenkamertje.
Zeker voor de eerste- en tweedejaars is het een hard gelag. Ze begonnen hun studie middenin de coronacrisis of waren net een paar maanden op gang toen het virus toesloeg. Veel docenten hebben ze nog nooit in het echt gezien en het grootste deel van hun medestudenten zijn vreemden voor ze. Durf dan nog maar eens een vraag te stellen tijdens een college.
Het journalistieke handwerk aanleren, is ook een stukje ingewikkelder op afstand. En vooral veel minder leuk. Een interview in Teams opnemen, is nu eenmaal niet hetzelfde als voor het eerst op pad gaan met de grote camera. Het gepruts met het statief, ervoor zorgen dat de geïnterviewde niet als een angstig haasje in de camera kijkt en daarna trots terug naar school om de beelden te bekijken en te monteren. Om er vervolgens uiteraard achter te komen dat de plug van de externe microfoon er toch niet goed in zat, waardoor je alleen beeld hebt en geen geluid.
Thuiswerken is zwaar, voor iedereen. Maar het kan erger, houd ik mezelf voor wanneer ik voor de zoveelste maal de bellenblaas in mijn handen gedrukt krijg, terwijl ik nét lekker in m’n werk zat.