Wij zijn allen blinde mannen (m/v/x)

Wij zijn allen blinde mannen (m/v/x), lieve collega’s. En daarom is het juist voor ons vak zo essentieel dat er vanuit veel verschillende invalshoeken blinden aan de werkelijkheid blijven voelen. Immers: hoe meer perspectieven, hoe groter de kans dat de wereld om ons heen wordt gevat en zoveel mogelijk mensen zich in onze journalistiek vertegenwoordigd voelen.

NRC telde in mei 2018 dat er op de negen grootste nieuwsredacties van het land in totaal 82 journalisten met een ‘niet-westerse migratie-achtergrond’ werken, op een totaal van 1.528 redacteuren. Dat is 5,4%. Het ging hier overigens wel alleen over journalisten in vaste dienst. Hoewel uit deze cijfers natuurlijk niet per se iets blijkt over de al dan niet inclusieve journalistiek die op deze redacties wordt bedreven, kun je wel stellen dat er op zijn minst belangrijke perspectieven blijven liggen.

Mede dankzij de inzet van de studenten en starters van sectie VIP, is diversiteit ook voor de NVJ een speerpunt in 2019. Poeh, hoor ik u denken, een echt speerpunt? Ach ja, zie het als een manier om het thema langdurig op de agenda te houden van de journalistiek én van de eigen organisatie. Er zijn al gesprekken gevoerd met collega’s van diverse redacties, om te kijken wat we kunnen doen aan het vergroten van de diversiteit op de werkvloeren en daarmee natuurlijk vooral: in de journalistiek.

Kortom, vraag: Hoe kom je aan een goede afspiegeling van je publiek op het gebied van leeftijd, culturele achtergrond, gender of seksuele voorkeur? En hoe kan de NVJ hierbij de journalistiek van dienst zijn? Dat nou juist dit thema gebaat is bij een zo groot mogelijk aantal invalshoeken, lijkt me duidelijk. Dus: denkt u mee? Laat ons weten voor welk deel van de olifant wij blind zijn!