Liever off-line dan burn-out

maandag 6 april 2020

Rust roest en arbeid adelt. Maar soms kan het een mens te veel worden, zelfs een journalist. Burn-outs door hoge werkdruk zijn ook bij de media geen uitzondering. Bezuinigingen verhogen de druk op de redacties en redacteuren werken zich soms over de kop. Maar het kan nog erger.

Wat dacht u van een werkneemster bij Uber die in een periode van ruim twee jaar maar liefst 3.478 overuren had gemaakt. Logisch gevolg: burn-out. De werkneemster stelde dat de targets bij Uber zo hoog liggen dat je als werknemer wel moet overwerken omdat je de normen binnen de normale werktijd gewoonweg nooit kunt halen. De hoge werkdruk en de veeleisende sfeer resulteerden in een ziekmelding. De werkneemster vorderde betaling van de overuren en een schadevergoeding wegens aansprake­lijk­heid van Uber voor de gezondheidsklachten.

De hoge werkdruk en veeleisende sfeer zullen velen herkennen in de eigen werk­omgeving, maar uit de uitspraak van de kanton­rechter Amsterdam blijkt dat dat voor de vaststelling van de aansprakelijkheid van een werkgever niet genoeg is. De kantonrechter signaleerde dat het hier ging om ‘een overgekwalificeerde, perfectionistische, zeer hard werkende en loyale teamplayer, die zeer werd gewaardeerd en die veel meer uren werkte dan waarvoor zij was aangenomen’. Je zou denken dat voor een dergelijk werk­ethos een bloemetje op zijn plaats is, maar de kantonrechter stuurde de werkneemster terug in haar hok. De werkneemster had haar werk beter moeten indelen om overwerk te voorkomen, zeker nu Uber daar ook op had aangestuurd. Alle uren overwerk dus ‘um sonst’, althans geld kreeg ze er niet voor. Overwerk hoeft pas te worden vergoed als dat ex- of impliciet is opgedragen. En ook naar een schadevergoeding wegens de opgelopen burn-out kon de werkneemster fluiten.

De werkneemster heeft in de visie van de kantonrechter onvoldoende onderbouwd dat de klachten het gevolg zijn van het werk bij Uber en bovendien heeft zij niet aannemelijk kunnen maken dat de arbeidsomstandigheden zodanig waren dat naar objectieve maatstaven bij de werkneemster sprake was van geestelijke overbelasting die door Uber is veroorzaakt. Ook had Uber niet hoeven te begrijpen dat het werk voor haar te zwaar of onmogelijk was. Uber is, zo meent de kantonrechter, dus niet tekortgeschoten in de nakoming van de wettelijke zorgplicht. Die zorgplicht gaat normaliter heel ver voor bedrijfsongevallen: te gladde vloeren, onvoldoende veilig materiaal en zelfs gevaarlijke personeelsuitjes maken een werkgever aansprakelijk voor de gevolgen van dergelijke ongevallen. Maar bij evidente werkgerelateerde burn-out lijkt de rechter veel aarzelender. Van de rechter moet je het dus in dit soort gevallen niet hebben. Zorg dus maar goed voor u zelf en ga op tijd naar huis en off-line.