Koning, keizer, admiraal….

dinsdag 11 december 2018

Sommige dingen houdt een mens het liefst voor zichzelf: blunders, foute (ex)vrienden en eigenaardigheden blijven beter geheim. Dat geldt zeker ook in werkrelaties. De baas hoeft niet alles te weten. Onlangs moest de rechter in twee zaken oordelen over de privacy van de werknemer. In één zaak stond de vrijheid van meningsuiting tegenover het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer en in een andere zaak beriep de werkneemster zich op de AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming).

De AVG moet ervoor zorgen dat persoonsgegevens veilig zijn en niet zomaar op straat terecht kunnen komen. Een werkneemster probeerde met een beroep op de AVG het gebruik van een in het kader van een arbeidsconflict opgesteld rapport te voorkomen. Het rapport was in opdracht van de werkgever opgesteld na signalen van andere werknemers dat de werkneemster een bedreigende en intimiderende werkomgeving creëerde. Na het onderzoek wilde de werkgever van de werkneemster af. De werkneemster riep op haar beurt dat het allemaal smaad en laster was en dat de AVG haar het recht gaf de verkregen gegevens te laten wissen. Nee hoor, zegt de rechter. De AVG kent geen absoluut recht op het wissen van gegevens en de werkgever had een gerechtvaardigd belang om een onderzoek naar mogelijk ongewenst gedrag van de werkneemster uit te laten voeren. Bovendien is de werkgever over vorm en inhoud van het onderzoek volledig transparant geweest. De rechter ziet dan ook geen enkel aanknopingspunt  om strijd met de AVG vast te stellen. Tussen werkgever en deze werkneemster is het niet meer goed gekomen.

Waar het al niet goed wàs, was in een andere werksituatie, waarbij de werkgever een foto van de werknemer, zittend op de wc met een wc-rol in de hand, publiceerde op de Facebookpagina van een politieke partij waarvoor de werknemer actief was. Aan de vooravond van de gemeenteraadsverkiezingen. Lachen joh! Werkgever en werknemer hadden toen al ruzie over achterstallig salaris. De rechter moest oordelen over een verzoek tot immateriële schadevergoeding van de werknemer. De werkgever verweerde zich door te zeggen: “dat ook politici naar de wc gaan”, en dat “een politicus er rekening mee moet houden dat zijn beeltenis van tijd tot tijd op het internet verschijnt”. Hij beriep zich op zijn vrijheid van meningsuiting. Ja daag…. De rechter stelde vast dat de werkgever geen enkel te rechtvaardigen (algemeen) belang had aangevoerd om op deze wijze de foto te gebruiken. Voor het schenden van de privacy en de aantasting van de eer en goede naam kende de rechter een schadevergoeding toe van € 500. Ik zou er niet met de billen bloot voor willen.