Wie in Nederland nog nooit shoarma, roti of couscous heeft gegeten, heeft zowat zijn best moeten doen om die gerechten te vermijden. Nederland is al een tijdje niet meer het land van louter stamppot en boerenkool met worst, als het dat ooit al is geweest. Lees meer over Bubbel
COLUMN - De laatste studiepunten zijn binnen, dus ik ben eindelijk klaar met het eerste jaar van mijn studie journalistiek. Mijn eerste stapjes in de journalistiek zetten terwijl het land op slot zit was nog niet zo makkelijk, maar ik heb wel een hoop geleerd. In deze column deel ik de vijf belangrijkste lessen die ik dit jaar binnen én buiten school heb geleerd. Lees meer over Schouders eronder en doorgaan, lessen van een student journalistiek
Tot de leukste aspecten van ‘heidagen’ behoort het raadplegen van je schriftje twee dagen later – wat schreef ik op en wat zou het ook alweer betekenen. Ik hou erg van heidagen en brainstorms op rustieke locaties. Vooral vanwege de combinatie van loodzware en onzinnige thema’s, met de intentie de geest te laten waaien. En elkaar eens wat beter leren kennen. Bij de NVJ bestaat die gewoonte gelukkig ook, constateerde ik. Lees meer over Motivatie laden
De tijdelijke arbeidsovereenkomst. Wat oorspronkelijk bedoeld was om extra drukte of ziekte op te vangen (‘ziek en piek’), is inmiddels de norm, zeker bij de start. De wet zegt: maximaal drie contracten, of maximaal drie jaar. Daar valt nog mee te leven, maar bij cao mag nog worden afgeweken van het maximale aantal en de maximale duur. 36 maanden mag dan ook 48 maanden zijn en drie contracten mogen er ook nog zes worden. Lees meer over Papieren briefje?
Verslag doen in streng christelijke gemeenten, het is zeker voor de visuele media altijd al een uitdaging geweest. De kerkgangers in deze gemeenten zijn nogal op zichzelf en hebben veelal geen behoefte aan de “Randstedelijke “sensatiepers”, die met hun vooringenomenheid en opdringerige aanpak de zondagsrust komen verstoren. Lees meer over Mag ik u wat vragen?
Het is vrijdagochtend, 12 februari, half negen. NRC-collega Matthijs Valent stuurt me een screenshot van een Google Doc met de naam ‘Brief freelancers’. Over het document is een pop-up verschenen met een melding van Google: ‘Je opent dit document vaak rond deze tijd’. Ik antwoord met een breedlachende emoji. Google heeft gelijk. We openen dit document zéér vaak. Op ieder tijdstip eigenlijk. Om te kijken hoeveel namen eronder staan. Bij de eerste twintig waren we nog gespannen, maar op die vrijdagochtend zijn we opgetogen. Het is inmiddels flink scrollen om onderaan de lijst te komen. Lees meer over Ondertussen bij NRC
U, (foto)journalisten bent allemaal makers. Dagelijks maakt u teksten en/of foto’s die al of niet worden gepubliceerd. Als u dat doet als freelancer dan verkoopt u uw werk en maakt u afspraken over het daarop rustende auteursrecht. In het beste geval houdt u dat auteursrecht zelf en kunt u voor een volgende publicatie opnieuw incasseren of een schadevergoeding vragen als uw werk zonder uw toestemming wordt hergebruikt. U bent ten slotte de maker. Als u niet alleen maker maar ook werknemer bent dan ligt dat allemaal anders. Lees meer over Makers
Liefde voor het vak is mooi, maar zorg wel dat het geld oplevert. Dat is de boodschap die ik tweedejaars studenten aan de School voor Journalistiek in Utrecht meegeef. Ze maken dan kennis met het echte werk, als ze zeventig uur moeten freelancen. Veel studenten beginnen enthousiast, maar komen van een koude kermis thuis: geen opdrachten, weinig verdiend.
Wereldwijd verzetten steeds meer uitgevers zich tegen de gewoonte van Google en Facebook om inhoud te delen op hun kanalen zonder dat daar een vergoeding tegenover staat. In Nederland is ook beweging in deze kwestie. Wat betekent dit voor de makers? Lees meer over Vuist tegen techgiganten
In het strafrecht telt bewijs dat niet volgens de regels is verkregen niet mee. Dat geldt bijvoorbeeld voor gevonden spullen tijdens een huiszoeking zonder toestemming. Ook al stuift de cocaïne door de kamer, als de politie ‘zomaar’ is binnengekomen, dan gaat de bezitter vrijuit. In het civiele recht, waaronder het arbeidsrecht, ligt dat anders. Werknemers misdragen zich soms en een werkgever wil dat dan wel graag zeker weten voordat hij de onverlaat ontslaat. De werkgever zet dan bijvoorbeeld verborgen camera’s in, of doorzoekt de mailbox van de werknemer. Dat mag soms. Lees meer over Klikspaan en speurneus
